Netwerken als een gentleman

Bigger, better, faster… het lijkt vaak alsof het niet snel en hard genoeg kan gaan. We willen alles en we willen het liefst nu onmiddellijk. Hebben we een vraag dan levert Google ons het antwoord binnen enkele miliseconden. Klanten zoeken instant bevrediging voor al hun noden en verlangens. Webshops faciliteren rechtstreeks op die behoefte. Vandaag besteld, morgen bij u thuis. Black Friday was een enorm succes. Dollar- en eurotekens in de ogen van alle verkopers. Iedereen Boma.

Ook tijdens het netwerken kom je nog steeds mensen tegen die doen alsof ze netwerken, maar eigenlijk zo snel mogelijk lucratieve deals willen sluiten. Een totaal andere professionele bezigheid. Netwerken is mensen leren kennen, relaties en vertrouwen opbouwen. Verkopen is enkel transacties afsluiten. Ik ken persoonlijk niemand die, terwijl hij of zij zich klaarmaakt om naar een netwerkevent te gaan, bij zichzelf denkt “Ik hoop dat ik vanavond iemand tegenkom die mij echt iets wil verkopen”.

De concepten en formules die toegepast worden tijdens netwerkevents lijken soms het misbruik ook in de hand te werken. Om een voorbeeld te geven, tijdens een speed-business-dating van een minuutje of twee zal je uiteraard geen relaties opbouwen. Bigger, better, faster, harder.

Enkele jaren geleden was ik lid van een golfclub. Meer zelfs, ik was ook lid van de businessclub, die deel uitmaakte van die golfclub. Maandelijks speelden we een wedstrijd, daarna was er een drink en een diner met een gastspreker. Nieuwe leden mochten zichzelf eenmalig kort voorstellen en uiteraard werd er wel eens een naamkaartje uitgewisseld, maar verder werd er tijdens die events eigenlijk nooit over business gesproken. Verkoopgesprekken waren onbestaand.

Ik las enkele weken geleden een artikel over de vroegere ‘gentlemen’s clubs’ of ‘social clubs’ in grote steden zoals Londen. Dit waren besloten members-only clubs, waar ondernemers en ‘heren van stand’ naartoe kwamen om samen een borrel te drinken, te luisteren naar een gastspreker of te discussiëren over wat er zoal gebeurde in hun stad en in de rest van de wereld. De “uptown” versie van een bruine kroeg, enkel toegankelijk mits de juiste credentials. Oorspronkelijk opgericht door de echte “upper class”, maar daarna veelvuldig bezocht en gebruikt door de betere middenklasse.

Een algemene regel in die clubs was dat er absoluut niet over business mocht gepraat worden. Uiteraard deden de leden heel veel business met elkaar en werden er voortdurend klanten en potentiële klanten naar elkaar doorverwezen, maar dat gebeurde steeds buiten de deuren van de club. In de clublokalen werden relaties opgebouwd en relaties verstevigd. De focus lag dus voor de volle 100% op de opbouw van die relaties. Toch best een vrij groot verschil met wat er vandaag gebeurt op de meeste netwerkevents en op de bijeenkomsten van businessclubs.

Serviceclubs zoals de Rotary en de Lions zijn de enige andere clubs die vandaag ook nog een soortgelijke regel hebben. Ook hier wordt er niet gesproken over business, maar in de praktijk blijken de leden toch heel wat business aan elkaar te gunnen. Ik stel ook vast dat de meeste leden zowat levenslang lid blijven van hun serviceclub.

Deze keer geen besluit onder dit verhaal. In deze Kerstmaand laat ik jullie zelf nadenken over mijn betoog. Ik wens jullie alvast een fijn jaareinde en het allerbeste voor 2018 !