Fiscale regels omtrent lidmaatschappen nog steeds uit de Middeleeuwen ?

Beste wetgever, politicus of belastingcontroleur,

Dit weekend zat bij de krant 'De Tijd' zoals gebruikelijk voor deze tijd van het jaar ook een speciale editie van het magazine 'Netto', namelijk de belastinggids die ons moet helpen om het fiscale kluwen te ontwarren voor onze aangiftes.

Onderaan pagina 50 zag ik een apart katern "Lidgeld golfclub aftrekbaar ?", wat uiteraard mijn aandacht trok. Niet omwille van het sportieve aspect, want ik speel zelf al een tijdje geen golf meer. Mijn interesse was vooral gewekt omdat dezelfde regels ook gelden voor lidmaatschappen van businessclubs dewelke onontbeerlijk zijn voor elke ondernemer.

Helaas merk ik dan dat de wetgever en de controleurs in dit geval nog steeds helemaal niet begrijpen hoe netwerken eigenlijk werkt. Vooral het volgende doet mijn spreekwoordelijke broek afzakken : "De belastingplichtige kan dat aantonen door een lijst van klanten die ook op de ledenlijst van de bedoelde club voorkomen".

Excuseer ? 

Jullie vragen dus om de return van de netwerkinspanningen aan te tonen door een vergelijking van het klantenbestand met je directe contacten bij een club ? Waar slaat dat op ?

Hebben jullie nog nooit gehoord van referrals ? doorverwijzingen ? aanbevelingen ?

De echte return van je netwerkinspanningen komt immers uit de tweede of zelfs derde graad van je netwerk, doordat je directe contacten anderen naar jou doorverwijzen. Natuurlijk zal je af en toe ook wel eens iets verkopen aan een direct contact, maar dat is absoluut niet waar het om gaat in het netwerken.

We leven en werken in 2013. Volgens mij is het hoog tijd dat de politieke, fiscale en gerechtelijke wereld zich ook daaraan aanpast !